پیام مجامع اسلامی ایرانیان به مناسبت عید نوروز:

نوروز ، عید نو شدن سال برشما مبارک باد

یا مقلب القلوب و الابصار  یا مدبر اللیل و النهار

یا محول الحول و الاحوال    حول حالنا الی احسن الحال

با یاد و خاطره  شهدا و همه آنانکه عمری را در راه استقلال و آزادی وطن برای استقرار ولایت جمهور مردم کوشیدند و آرزو داشتند تا روز نوی را برای مردم خویش ارمغان آورند و تا آخرین نفس ایران و استقلال آن و آزادی را فریاد زدند.

نوروز، امسال در ایران حال و هوای دیگری دارد، خبرهای رسیده حکایت از آن دارند  با اینکه گرانی و وضعیت بد اقتصادی شور و حال همیشگی به استقبال رفتن نوروز را از ایرانیان ستانده است  اما در سراسر ایران مردم  آماده میشوند تا این قدیمی ترین سنت که جشن زنده شدن طبیعت و زندگی و یا  به روایتی اسطوره ای، جشن قیام کاوه آهنگر و فریدون به عنوان نماد ایرانیت  و رهایی از بند استبداد و پیروزی ایرانیان بر ضحاک که نماد انیرانی و استبداد است را گرامی دارند. نوروز یاد آور مبارزه طولانی بین دو نیرو است، یکی مردمی آگاه بر استقلال و آزادی فردی وجمعی، دو حق و اصل ضرور برای رشد انسان و آبادی کشور و دیگری استبدادیان زور باور و دستیار بیگانه و منشاء جهل و ویرانی. جشن نوروز یاد آور پیروزی اولی بر دومی است و هر بار که ایرانیان موفق شدند حق حاکمیت بر سرنوشت خویش را خود بکار برند، شکوه این یاد آوری بزرگتر و شادی آن فزونتر گشته است. نوروز سال 1330 که با ملی شدن صنعت نفت به رهبری زنده یاد دکتر مصدق و نیز بهار و نوروز سال 1358 که با انقلاب شکوهمند مردم برضد نظام استبدادی قرین شدند، همان جشن شدند که در آغاز، بهنگام برانداختن دولت  مستبد ضحاک شد.

     ولی حرکت روبه جلوی هر دوی این نهضت مردمی  که نوید بخش روزهای نوی برای ایرانیان بودند، توسط عناصری داخلی به مدد و همدستی با بیگانگان با کودتا یکی در 28 مرداد 1332و دیگری 30خرداد 1360  متوقف شدند اما  به یمن استقامت و پایداری وطن دوستانی که به  استقلال و آزادی وفادار ماندند، مبارزه برای احقاق حق حاکمیت مردم ادامه یافت . آنچه مسلم است این است که هرگاه ملتی به حقی از حقوق خود رسید وطعم شیرین بهره بردن از حق را چشید ،ممکن است با زور و اختناق، با حاکم کردن ظلم وجور و سعی در پاک کردن این شیرینی از حافظه تاریخی کام او را به تلخی استبداد آلود اما محال است این مقاطع که بیانگر حق و غرور ملی است را از حافظه تاریخی او پاک کرد . نوروز یاد آور بازیافتن حقوق و شادکامی این پیروزی است.

هموطن ، منشاء اصلی مشکلات کشورکه موجودیت و تمامیت آن را با خطری جدی مواجه ساخته است ولایت فقیه و استبدا ناشی از آن است و تنها راه رهایی از استبداد،و گشودن راه تعالی و رشد  بر میزان عدالت اجتماعی ، قیام و جنبشی است بسان جنبش کاوه ، قیام وجنبشی مستقل و آزاد است که بدور از خشونت ،با استقرار استقلال و آزادی و بر قراری دولتی حقوقمدار که از هر دین و مرام جداست، خشونت ناشی از استبداد را بزداید تا آرزوی دیرینه حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش تحقق یابد .

 انتخاب شدن و انتخاب کردن  در استقلال و آزادی، بدون ترس و اکراه، حقی از حقوق ملی مردم است . انتخابات وسیله ای از وسایل  اعمال حاکمیت ملی است اما وقتی استقلال در نامزد شدن و آزادی در برگزیدن وجود ندارد و بدین ترتیب، حق انتخاب شدن و انتخاب کردن نقض میشود، این وسیله بکار توجیه و مشروعیت بخشیدن به رژیم نامشروع واستفاده آن از حضور مردم در حوزه های رای گیری می آید. لذا، شرکت در نمایش "انتخابات" فرمایشی ، انفعال و اختیار خود را به مستبد سپردن واز دیگر سو، تحریم آن و خالی گذاشتن حوزه های رای گیری ،به منزله استفاده از حق خویش و فعال بودن  است . بهار 1392 مصادف است  با یکی دیگر از این نمایشهای " انتخاباتی" . در روز موعود با خلوت گذاشتن حوزه ها و خیابانها، با جنبشی همگانی و تحریم گسترده، فرصت استفاده این نمایش را از رژیم استبدادی بستانیم و آن را تبدیل به روزی برای اعمال حق حاکمیت بگردانیم. این تحریم قدمی بزرگ در جهت استقرار حاکمیت مردم ایران است.

شما، حاکمان مستبد و ذوب شدگان در ولایت مطلقه و آنانکه نیرو و توان خود را در اختیار سیاهی و تباهی و تلخ کردن کام ملت گذارده اید ، می بینید که ولایت مطلقه فقیه که جعلی در دین است چه بر سر ایران و ایرانی آورده است.  بی اعتباری ولایت مطلقه و فساد فراگیر ، نهادینه شدن دروغ و تزویر، بی عملی و سردرگمی و نابسامانی های اقتصادی و اجتماعی و... خلاصه آنچه  که در کشورو بر مردم میگذرد هنوز بر شما معلوم نکرده است که خیمه ای که بر نا حق ستون دارد به ضرب چماق و سر نیزه و داغ و درفش، زندان و شکنجه و اعدام  نمی تواند بر پا بماند؟ نمی بینید که ستون این خیمه که بر خون بنا شده پوسیده و فاسد است و هر آن ممکن است بر سر شما فرو ریزد؟ از آنجا که  حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش حق است، جاودان و ماندنی و چون استبداد ناحق است، رفتنی است . فرصت را غنیمت شمرید و تا این ویرانی شما را با خود نبرده است از ننگ خدمت به ناحق  و پاسداری از ستون خیمه تاریک و پر فساد ولایت مطلقه بدر آئید و به صف روشنایی حاکمیت حق بپیوندید تا روز شما نیز نوروز بگردد و در جشن  پیروزی مردم شریک بگردید.

 

مجامع اسلامی ایرانیان

29 اسفند 1391 برابر با 19 مارس 2013